Verantwoordelijkheid tijdens een sesshin
Mondo met Roland Yuno Rech | Godinne, november 2015
V: Tijdens de organisatie van dit kamp en zelfs nu tijdens het verloop, zijn wij enkele moeilijkheden tegengekomen bij de verdeling van de verantwoordelijkheden van de vaste samu. Bovendien hebben we zowel annuleringen op het laatste moment gehad, als ook mensen die aan het begin van de sesshin zijn vertrokken. Dat heeft een behoorlijk aantal gaten veroorzaakt. Persoonlijk gezien zijn het altijd begrijpelijke situaties die daartoe leiden. Het zijn persoonlijke problemen zoals ziekte, overbelasting op het werk, etc. Soms zijn het redenen die moeilijker te volgen zijn, zoals bijvoorbeeld mensen die geen verantwoordelijkheid willen nemen om zich beter te kunnen concentreren op zazen.
Het goede nieuws is, dat we erin zijn geslaagd om elk probleem op te lossen. In het essentiële
is voorzien: we kunnen slapen en we kunnen eten. Hoewel, bepaalde personen hebben zazens moeten laten schieten door dubbele verantwoordelijkheden en gereduceerde ploegen.
Mijn vraag: moeten we aanmoedigen tot deze samu die nodig is voor de organisatie van een sesshin? En zo ja, hoe? Of moeten we ons aanpassen aan het feit dat mensen minder beschikbaar zijn?
A: Ik geloof dat het belangrijkste punt is, dat het feit een vaste samu te hebben, dus een verantwoordelijkheid gedurende de sesshin, helemaal niet tegenstrijdig is aan de mogelijkheid zazen te beoefenen. Het is wat meester Deshimaru onderwees, het is wat de kracht van zijn sangha uitmaakte en het is dat wat continu verder gaat, nog vijftig jaar daarna.
Een groot aantal van de mensen die zazen beoefenden hadden dat goed begrepen: alleen zazen is niet genoeg, dit zazen moet zich ook uitdrukken door de dagelijkse handelingen, en dat de eerste zaak is, de anderen te helpen om te beoefenen. Het is de gelofte van de bodhisattva's en dus is het nemen van een vaste samu tijdens een sesshin, verantwoordelijk zijn voor of deelnemen aan het opdienen, in de keuken, aan de samu, aan het onthaal, de integrale beoefening van de zen. Soms zeggen mensen me: “Ik vind mijn plaats hier niet.” Maar als je je engageert in een ploeg om te werken, vind je automatisch je plaats. Als je deelneemt aan het opdienen, aan het onthaal, in de keuken, bij elke samu is dat een gelegenheid om te beoefenen en de beoefening te verdiepen. Het is absoluut niet iets dat de beoefening verhindert. Het is de beoefening zelf. Het is de gelegenheid om de sangha te dienen, het is de gelegenheid om de drie Schatten te dienen en dus om zijn plaats in deze sangha te vinden.
Ik herinner me altijd bij dit onderwerp wat Dogen zei naar aanleiding van de geest van de tenzo. Een van de drie geestestoestanden van de tenzo is de geest van de vreugde. En waarom heeft de tenzo een vreugdige geest? Het is omdat hij tegen zichzelf zegt dat hij een enorme kans heeft om de drie Schatten te kunnen dienen, door zijn samu van het voeden van de gemeenschap, en zo de gelegenheid biedt om het onderricht van de Boeddha in de praktijk te brengen.
Iedereen hier moet daarover nadenken en wanneer je in de toekomst een folder ontvangt om je in te schrijven voor een sesshin, met voorstellen voor verschillende samu's, zeg dan tegen jezelf dat deze samu's waarachtige beoefeningen zijn.
Iedereen zou het deelnemen aan de beoefening van een samu voor de sesshin op het hart moeten dragen!
En ik hoop dat we de volgende keer het omgekeerde probleem hebben: genoeg mensen willen in de keuken zijn, bij het opdienen, aan het onthaal, en hoe gaan we het doen? Vooral als er veel mensen zijn, betekent het dat het werk minder zwaar is voor iedereen, dan wordt het veel gemakkelijker. Als er bijvoorbeeld veel mensen in de keuken zijn, is het dus mogelijk om aan alle zazens deel te nemen. Als de samu goed is georganiseerd, met genoeg hulp, kan iedereen naar zazen gaan. Hetzelfde geldt voor elke andere samu. Als er drie of vier personen zijn voor een functie in plaats van een of twee, leren de recentere mensen en hebben zo de gelegenheid om hun energie te geven, hun wijsheid, hun concentratie voor de beoefening van de anderen en dat maakt iedereen gelukkig!
Helaas is het risico, en dat zie je vaak in het Westen, dat er zich een soort spiritueel materialisme ontwikkelt waar de mensen heen gaan, met inbegrip van de zenbeoefening, met een begerige geest om van het onderricht te profiteren, van de beoefening, voor zichzelf, en niets te geven. Ze geloven, omdat ze voor de sesshin 100 euro hebben betaald, dat dat genoeg is. De hele rest is men aan hen schuldig. Maar zo is het niet. Trouwens, als we de juiste prijs zouden moeten betalen, met loontrekkenden die al het werk doen, zou een sesshin drie- of vierhonderd euro kosten. Dus als je werkelijk goedkope sesshins hebt (het kost minder om een sesshin gedurende drie dagen te doen dan een onderdak te huren, niet meegeteld de onderwijzingen noch enkele andere beoefening), dan is dat dankzij de samu van enkele toegewijde personen. En ongelukkigerwijze zijn deze toegewijde personen niet zeer talrijk. Dat wordt een probleem.
Echt waar, ik leg er de nadruk op, alsjeblieft, elk van jullie moet nadenken voor de volgende sesshins: de wens hebben om mee te werken aan de organisatie van de sesshin, als je eigen beoefening en niet alleen als een economische maatregel. In elk geval, dankjewel voor het werk dat jij doet met de anderen voor de goede organisatie van de sesshin.
Tags: Roland Yuno Rech